maandag 20 november 2017

Laatste foto's




De enorme kreeft was het hoogtepunt van de avond. Die zullen we niet snel vergeten. Bij het kampvuur op het strand wordt de 
toestand in de wereld nog even doorgenomen. De nacht brengen we door op 'The Rock' het onbewoond  eiland. Het ruizen van de zee zorgt voor een prima nachtrust. Bij zonsopgang vertrekken de vissers in hun houten bootjes / boomstammen naar open water. Na het ontbijt nemen we nog even een duik en om 12 uur nemen we afscheid van Paul, de man van de grote kreeften. We rijden naar onze volgende bestemming, Family Kingdom. Een prima hotel aan het strand van Freetown. Het avondeten genieten we in een superlux Libanees Hotel Restaurant, een locatie voor de buitenlanders en de happy few, wat een contrast met de rest van het land! 
De volgende dag worden we verrast door de hertjes die zich vrij bewegen over de hotellocatie. De ochtend wordt besteed aan een bezoek aan een apenopvang in de heuvels van Freetown. Deze opvang heeft tot de chimpansee te behouden voor Sierra Leone. Als de groep steek genoeg is wordt deze terug geplaatst in de vrije natuur. Het zijn net mensen! We maken aansluitend een wandeling langs het strand dat op zondag een trekpleister is voor de jeugd en sporters. Na de lunch gaan we voorbereidingen treffen voor de reis naar Nederland. We concluderen dat we een unieke reis hebben gehad, extreem dicht bij de bevolking, dat Sierra Leone op de goede weg is maar dat er nog heel veel werk te doen is voordat het op eigen benen kan staan. Don z'n ervaring en netwerk hebben er voor gezorgd dat we met iedereen konden spreken, ziekenhuis directeuren lokale en buitenlandse, directeuren van fabrieken en waterkrachtcentrales, schooldirecteuren, nonnen, personeel van Powned, lokale autoriteiten en vooral ook met de bevolking. Al met al een overweldigende inkijk in de samenleving van Sierra Leone waar we Don zeer erkentelijk voor zijn!

Het ritme van Afrika zit nog tussen onze oren terwijl we ons gereed maken voor de terugreis. Veel te overdenken maar ons hart gestolen... 

zaterdag 18 november 2017

Foto's 17de






Don neemt ons mee naar de leukste Afrikaanse plekjes. Vanochtend werden we wakker op het strand zuid van Freetown. Reden om vroeg even te zwemmen ondanks het feit dat het zeewater de temperatuur heeft van een bejaardenzwembad. Daarna naar Freetown centum waar Don een afspraak heeft met de Minister van energie. Wij lopen een rondje door de stad. Tja, wat zullen we er van zeggen. We zijn wel wat gewend in wereldsteden in Irak en Kabul Afghanistan. Maar ook hier overbevolking door bevolkingsgroei en verhuizing van het platteland naar steden, sloppenwijken, vervuiling en geen planologie, Tijdens het laatste regenseizoen schoof een modderstromen  zo'n wijk weg met ca 1000 doden. Chaotisch verkeer wegen vol brommers, Toyota’s en Nissans die wij niet meer willen hebben, afgeladen oude minibusjes waar iedereen uitpuilt, en daartussen honderden en honderden verkopers lang en op de rijbaan met pinda’s water, brood, bezems, broeken en alle andere waar. Een kakofonie van geluid waar onze chauffeur zich zonder aarzeling doorheen wurmt. Fascinerend maar we verwachten niet dat Freetown (ondanks de nieuwe Italiaanse ijssalon) in de Lonely Planet met stip zal stijgen. Gauw weer naar de kust waar Don een heel eiland voor ons heeft afgehuurd!

donderdag 16 november 2017

16 November









Na een nacht in een sauna zo heet, staat om 8 uur het schoolplein vol met dove, deels stomme kinderen. Er wordt gezongen, we worden verwelkomd en gaan vervolgens langs de klassen. 485 kinderen krijgen hier les, de enige plek in het land. Nog even langs zuster Amala die naburige "normale" school runt en dan op weg naar Freetown. Zonder hobbels in de weg settelen we ons na 2.5 uur rijden ieder in een eigen cabin aan het strand.

15 nov




Laatste ontbijt in Yele. We nemen afscheid van Emanuel en John, de hulpen in huis. We rijden het dorp uit en worden uitgezwaaid door de managers van de powerplant (Arthur)  en waterplant (John) beiden hebben we goed leren kennen.
En route naar de Bumbuna dam komen we verschillende roadblocks tegen. Bij één wordt het uitstappen. Theo wordt gecontroleerd.
De rondleiding bij de dam is indukwekkend ook de zwerm grote! vleermuizen die we bij de waterintake verstoren.
Vervolgens gaan we naar een prachtige waterval, de plek voor een mogelijk nieuwe hydro. Dan naar Makeni de rit van ruim een uur is een en al "bumps". In Makeni nog even langs Patrick in het ziekenhuis en vervolgens naar de school voor dove kinderen waar we zuster MacKenny (ierse) ontmoeten. Zij zorgt al meer dan 45 jaar voor deze kinderen. Morgen bezoeken we de kinderen.